تعیین ارزش غذایی بقایای زعفران خشک و سیلو شده به روش‌های درون کیسه‌ای و آزمایشگاهی

هدف از تحقیق حاضر، بررسی تأثیر نحوه ذخیره سازی بر ارزش غذایی بقایای زعفران بود. بدین منظور ترکیب شیمیایی، فراسنجه‌های تجزیه پذیری و قابلیت هضم شکمبه‌ای-­روده‌ای بقایای زعفران با استفاده از روش‌های درون کیسه‌ای و آزمایشگاهی (تولید گاز) تعیین شد. در این آزمایش تأثیر نحوه ذخیره سازی بقایای زعفران برداشت شده در مرحله رسیدگی فیزیولوژیکی (خشک کردن در مقابل سیلو کردن) مورد مقایسه قرار گرفت. داده‌های آزمایشی بر مبنای آزمون T-test و با استفاده از نرم افزار SAS تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان داد سیلو کردن سبب کاهش کربوهیدرات‌های محلول در آب و افزایش پروتئین خام شد. سیلو کردن بقایای زعفران تأثیر معنی‌داری بر غلظت مواد معدنی و ترکیبات فنولی آنها نداشت. بخش سریع تجزیه ماده خشک (a)، تجزیه پذیری مؤثر ماده خشک، قابلیت هضم شکمبه‌ای ماده خشک و قابلیت هضم ماده خشک در کل دستگاه گوارش در اثر سیلو کردن تغییر معنی‌داری نداشت. همچنین تولید گاز حاصل از بخش با پتانسیل تجزیه پذیری (b)، انرژی قابل متابولیسم و قابلیت هضم ماده آلی تحت تأثیر نحوه ذخیره سازی قرار نگرفت. نتایج این آزمایش نشان داد نحوه ذخیره سازی بقایای زعفران بر ارزش غذایی آنها تأثیری ندارد با این حال انجام آزمایشات درون تنی در سطح مزرعه برای بررسی کامل‌تر ارزش غذایی بقایای زعفران خشک و سیلو شده پیشنهاد می‌شود.